روستای جواهرده رامسر دارای ۱۲ محله قدیمی به نام‌های «جولاخیل» (محله جواهرده)، «اوشیان سر»، «سید محله»، «برشی محله»، «آموسی خیل»، «صیقل محله»، «چاک دشت»، «سراب یا کربلا بنه»، «رمک محله»، «تنگ دره»، «فتوک محله»، «کهنه تنگ دره» و «شل محله» است که تمام آن‌ها با مردمانی مهمان‌نواز و مهربان، پذیرای مسافران و طبیعت‌گردان هستند. 

جمعیت روستای جواهرده بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰، حدود ۹۸۰۰ نفر است. مردم روستا به پیشه دامداری، کشاورزی و باغداری مشغول هستند و صنایع دستی آن‌ها شامل آهنگری، مسگری، سفال و نمدبافی است. مردم روستای جواهرده در فصول گردشگری، خانه‌های خودشان را در اختیار گردشگران قرار می‌دهند و از این راه نیز کسب درآمد می‌کنند.

جواهرده، برخلاف دیگر روستاهای ایران به‌دلیل استقبال زیاد گردشگران از امکانات نسبتا خوبی برخوردار است که در میان آن‌ها می‌توان به مسجدهای متعدد و امامزاده روستا، مغازه‌های فراوان، کافه‌ها و آلاچیق‌های زیبا و همچنین روشنایی و برق، آب لوله‌کشی، امواج شبکه‌های مخابرات، امواج شبکه‌های تلویزیونی، خانه بهداشت، درمانگاه، داروخانه، پزشک، بهیار و پاسگاه نیروی انتظامی اشاره کرد.

وجه تسمیه جواهرده

نام جواهرده، شاید یکی از زیباترین و بهترین نام‌های ییلاق‌های شمالی باشد؛ زیرا جواهرده، همچون جواهری سبز در ارتفاعات رامسر، عروس شهرهای شمالی ایران می‌درخشد. البته باید بدانید که برخی شواهد نشان از این واقعیت دارند که نام این روستا از ابتدا «جواهرده» نبوده است. در گذشته در مناطق شمالی ایران به‌خصوص گیلان، به روستاهایی که در ارتفاعات و مکان‌های بلند قرار داشتند، «جورده»، «جئورده»، «جؤردی» یا «جؤرده» به‌معنای «ده بالا» می‌گفتند. به همین دلیل بسیاری از افراد اعتقاد دارند که نام جواهرده از این واژه‌های قدیمی مشتق شده است. البته نام «جئورده» در توضیح رویدادها سال ۸۸۸ هجری قمری در کتاب «تاریخ گیلان و دیلمستان» از سید ظهیرالدین مرعشی نیز آمده است و این سند تاریخی نیز این فرضیه را تا حدی تایید می‌کند.

یکی دیگر از فرضیه‌های موجود درباره نام‌گذاری روستای جواهرده به این نام این است که در گذشته مردم از قبرهای گبری، جواهرهای بسیاری پیدا کرده‌اند. گفته می‌شود که از دوران ساسانیان تا پیش از دوران آل بویه، رسم دفن مردگان در بلندی‌ها و درون دخمه‌ها همراه با لوازم زینتی (جواهرات) توسط زرتشتیان در این منطقه وجود داشته است. به‌علاوه از آنجا که سنت نام‌گذاری در این منطقه بیشتر تاکید بر شرقی و غربی بودن یا اولیا و سفلی دانستن مکانی آن بوده و مربوط به دوران نظام خانی و خان‌زادگی و ملوک الطوایفی است؛ پس نام جورده یا جئورده به‌معنای ده بالا نمی‌تواند صحیح باشد و به احتمال زیاد، همان نام جواهرده به‌معنای گوهر و جواهر، صحیح‌تر است.